Het is augustus 2023. Ik lig in bed. De kerkklok in de verte slaat één keer. Ik weet dat het half drie ’s nachts is, omdat ik de klok ook al twaalf uur, één uur en twee uur heb horen slaan. Ik wil slapen, maar er gaat zóveel door mijn hoofd…

Dit had ik niet zien aankomen

Gisteren heeft Jan mij verteld dat hij voor maximaal een half jaar naar Ajax gaat. Hij is gevraagd om waarnemend algemeen directeur te worden, een unieke kans die hij niet kan laten gaan. Dat snap ik en ik gun het hem zo! Maar intussen heeft het ook veel impact op mij.

Een halfjaar geleden zijn we gestart met Be Robin door onze bedrijven samen te voegen. We hebben zulke gave ideeën, we werken heel fijn samen en onze agenda’s staan bomvol met afspraken. Be Robin is gebouwd op Jan en mij samen, op onze gezamenlijke kracht, op onze verschillen en de manier waarop we elkaar aanvullen. We hebben grote ambities en een duidelijk plan. Nu moet ik dat in mijn eentje een halfjaar lang gaan trekken. Mijn emoties gaan alle kanten op. Ik voel veel onzekerheid, maar er is ook teleurstelling en boosheid die ik eigenlijk niet wíl voelen.

Ik draai me om, maar kan de slaap niet vatten

Ik denk aan wat er gaat veranderen de komende maanden. De afspraken die in de agenda van Jan staan en zijn relatiebeheer, moet ik van hem overnemen. Daarnaast lopen mijn eigen afspraken door, inclusief de marketing en nog zoveel meer! Hoe gaan we onze doelstellingen halen, als ik het zonder Jan moet doen? En welke invloed gaat dit hebben op mijn gezin? Ik denk dat het vijf uur is wanneer ik uiteindelijk in slaap val, om twee uur later geradbraakt wakker te worden.

Terug naar de tekentafel

Ik heb een paar dagen nodig om het nieuws te laten bezinken. Ik heb veel gesprekken met Jan, die uitspreekt dat hij deze stap alleen durft te maken omdat hij alle vertrouwen in mij heeft. Dat motiveert me. Ook de steun en de positieve insteek van mijn vrouw helpt; we gaan er samen onze schouders onder zetten om van de komende periode een succes te maken. Ik besluit dat de knop om moet, al voelt het als een stap terug: ik ga terug naar de tekentafel voor een plan voor de komende maanden.

Het was niet altijd makkelijk

Inmiddels is het juni 2024 en denk ik nog regelmatig terug aan de hectische periode die achter ons ligt. De combinatie van een overvolle agenda en de extra verantwoordelijkheden hebben op momenten best veel gevraagd. Daarbij stond mijn ambitieuze karakter me soms in de weg: de groei die we voor ogen hadden, moest even een pas op de plaats maken. Het belangrijkste was dat Be Robin door zou draaien en dat onze klanten zich zouden kunnen doorontwikkelen op het gebied van teams en leiderschap. Met de steun van mijn gezin, de hulp van de coaches waarmee we samenwerken en regelmatig contact met Jan is dat gelukt!

Sinds maart is Jan weer op volle sterkte terug. We sparren, discussiëren en lachen als vanouds. Van klanten horen we hoe gaaf ze het vinden om ons weer samen voor de groep te zien staan: het plezier straalt van ons af en we vullen elkaar op alle vlakken aan. Be Robin groeit, er staan toffe dingen op de planning en we hebben zin om samen verder te bouwen.

En ik?

Ik heb twee belangrijke lessen geleerd de afgelopen tijd.

• Soms gaan dingen niet zoals gepland. Dan kan ik piekeren en balen, maar ik kan me daarna ook weer herpakken. Terug naar de tekentafel, plannen aanpassen en de schouders er weer onder zetten.
• Ik ben geen Einzelgänger, maar ik kán het wel alleen. Ik ben zelfverzekerder geworden en ik voel me krachtiger. Maar wat is het fijn dat het Be Robin-duo nu weer samen actief is!

Vertel eens, wanneer moest jij terug naar de tekentafel?

Of loop je nu tegen uitdagingen aan en wil je daarover sparren? Neem dan contact met ons op, we denken graag met je mee. -> Klik hier om contact op te nemen.